Nierozsądnie oczekując na jakiś światły komentarz,czy po prostu suchą relację z prawdziwej debaty przeprowadzonej(podobno,bo na S24 nic na to nie wskazuje)w TVN24,kątem oka oglądam mecz piłkarski.
Kibicuję okazjonalnie wtedy gdy mamy sukcesy,więc trzeba przyjąć,że nie kibicuję wcale.
Ale kątem oka widzę.Widzę tego w Czerwonych majtkach,który kopie Czarnego w miejsce,które od tej pory ma szansę przestać spełniać marzenia Czarnego o kontynuacji rodu.
Sędzia nie widzi-i gra toczy się dalej-potomkowie Czarnego przecież się nie upomną.
Czarny łapie za koszulkę Czerwone majtki i przy okazji wali go łokciem w twarz.
Sędzia nie widzi-sportowa złość ma swoje prawa,mamy do czynienia z agresywną strategią trenera-tak trzeba,bo przegramy.
Czerwony siłowo przebiega obok Czarnego-faul.
Wysmarkał nos-kartka
W ogóle,sędzia ustala wynik,nie wiadomo tylko,po co zawodnicy obijają sobie kości.
Trochę sobie konfabuluję,ale czy nie tak wyglądała polska piłka nożna?Czy nie z tego powodu stu sprawiedliwych spotkały prokuratorskie zarzuty?
I czy te zarzuty coś zmieniły?
Nie,dalej drukuje się mecze,kopie po jajach,po kostkach,używa się łokci-TAKI JEST ŚWIAT.
Świat premiera Tuska.
Dorosnąć czasu zabrakło,wszak służba publiczna przerwała panu premierowi ten,wydawałoby się,nieuchronny w życiu każdego człowieka proces.
Pan Prezes Rady Ministrów wychował się na boisku i przejął obyczaje panujące na boisku ze szczególną "zaletą" radzenia sobie z inteligentniejszym i silniejszym przeciwnikiem.
Po jajach,w kolano,po nerkach-do tego uśmiech tryumfu i ręce w górze gestem zwycięstwa.
No i rozgrzany sędzia-bez niego nie ma zwycięstwa.
